Recent kon ik dit boek lezen en verwerken. Het is een verademing, en aanvulling op de Lef-piste. Het past wonderwel in het concept van Lef-Plus. Een veelzijdig, vormend eenheidsvak kan zich laten inspireren door meerdere bronnen, met respect voor de totaalvisie. Prof Alma spreekt van ‘levensverkenning’. Een mooie term. “Het verlangen naar zin” biedt een nieuwe visie op zingeving en levensbeschouwing. De nadruk ligt op het aandachtig en verbeeldingsvol onderzoeken wat de wereld te bieden heeft. Een zinvol bestaan wordt mogelijk waar we afstemmen op de unieke waarde van wat ons omringt. Met voorbeelden uit de kunst, literatuur en filosofie maakt Hans Alma duidelijk hoe we dat kunnen doen. Uit het voorwoord van Edel Maex, psychiater en zenleraar: ‘’Hans Alma gaat op zoek naar wat bestaan zinvol kan maken. Ze gaat niet op zoek naar oude of nieuwe systemen maar naar het gewone, naar datgene wat mensen altijd al gedaan hebben. En ze gaat op zoek naar woorden, vaak dagelijkse woorden, herkenbare woorden”, zoals: Dialoog, aangaan van resonantie-relaties, verstrengeling; de ethische, esthetische en existentiële dimensies; aandachtig waarnemen, associatie, experiment, anticipatie, expressie en reflectie; zintuiglijke gewaarwordingen, empathie, contrastervaringen, vloeibaar, narratief proces, spel, levensverkenning als maakproces, wordingsethiek, wederkerige antwoordrelatie, verweving, flows, ecologisch humanisme in een dialogische of pluralistische vorm, reflectieve hechting, samenwerking, transcendentie, processtructuur, pragmatisme, spiritualiteit van het mogelijke, en compassie. “Zin is geen synoniem van zekerheid. Het gaat over omgaan met de basale onzekerheid, met de spanning tussen geborgenheid en nieuwsgierigheid. Het gaat over verbeelding en creativiteit.” “Zin is geen louter individuele aangelegenheid. Zin groeit in verbondenheid, met anderen, met het grotere geheel, met natuur, met dieren en planten, met de voorwerpen die ons omringen. Zin is ook geen puur geestelijk gegeven. Het komt voort uit een lichamelijk geraakt zijn door de wereld. Het is niet passief. Dit geraakt zijn doet ons verlangen om in die wereld zinvol te handelen. Hans Alma schuift de grote tradities niet aan de kant. Integendeel, het zijn onuitputtelijke bronnen, niet van dogma’s of waarheden, maar van verhalen van mensen, die resoneren met onze eigen ervaringen en die ons openen.” (Edel Maex p 8).